1 Ons lied put uit de bronnen
Sytze de Vries dichtte ‘Ons lied put uit de bronnen’ toen het Liedboek voor de Kerken (1973) 25 jaar bestond. Henk Vogel selecteerde een deel van deze tekst en componeerde het meerstemmige lied voor ViaRetraite, het retraiteweekend van ViaJacobi. Nu veel mensen door het coronavirus gedwongen ‘in retraite’ zitten, leek het hem passend om juist dit lied te zingen met het virtuele Koorantaine.
De volledige tekst van Sytze de Vries (1945):
Ons lied put uit de bronnen
waaruit het levend water springt!
De dorst is overwonnen;
Gij laaft wie u de lofzang zingt!
Heeft David niet bezongen
de beker van uw overvloed?
Nu bloeit in onze monden
een nieuw gezang om uw tegoed.
Want zingen is: vertrouwen
dat Gij in onze liefde woont,
een eigen huis wilt bouwen
van het gezang waarop Gij troont.
Gezegend om te zingen
zijn wij, als stem en tegenstem.
Ons lied geeft aardse dingen
de kleuren van Jeruzalem.
Ons lied weet van de hemel
waar Gij onze gebeden leest.
En zingend wordt ons eigen
het ademhalen van de Geest.
Want zingen is: nooit zwijgen,
al wordt ons lied ook godgeklaagd.
Zing, als de nachten dreigen,
een psalm die naar de morgen vraagt!
Ons lied leeft van de dromen,
uw Geest is ons een nieuw geluid.
Wij wachten wat moet komen
en zingen onze tijd vooruit.
Maar zingen is ook: zuchten
met heel de schepping in haar nood.
Wie zwijgt, verzuimt te vechten
tegen de tranen en de dood.
Want zingen is: U loven
met vuur en heilig ongeduld.
Jeruzalem van boven:
het keervers dat de aarde vult.
Wie zingt kan met U leven,
en met U sterven mettertijd.
Want Christus heeft met psalmen
voorgoed de weg voor ons bereid.
